Pas njohjes së shortit të ndeshjeve çerekfinale të këtij Champions-i (2017-2018), debati është ndezur. Kush do ta fitojë titullin në Kiev, më 26 maj? Apriori, kandidatët janë ata që e fillojnë si favoritë këtë raund: Barça, Real Madrid, Manchester City dhe Bayern Munich. Atyre mund t’iu bashkohet edhe Juventusi, finalisti i fundit i turneut. Tri ekipet e tjera; Sevilla, Liverpool dhe Roma, janë një hap më poshtë gjatë viteve të fundit, në garën maksimale kontinentale për klubet. Këtu më poshtë po paraqesim tre argumente, të cilat e përforcojnë kandidaturën e çdo ekipi që përmendëm më lart.
Historia: Real Madridi ndoshta nuk është skuadra që luan më mirë, por fakti që e mbron titullin e Champions-it, e ka fituar dy herë radhazi, atë, si askush më parë, e bën të preferuar në baste. Pra, askush nuk do të jetë i surprizuar nëse më 27 maj do të shihni faqet e para të mediave botërore me imazhin e Sergio Ramos, duke ngritur një tjetër Champions në qiell, këtë herë në Kiev. Ky është Real Madridi, kjo është diçka normale për kampionët.
Cristiano Ronaldo: Pesë herë fituesi i “Topit të Artë” ka nëntë ndeshje rresht të Ligës së Kampionëve, duke përfshirë finalen e vitit të kaluar dhe dy ndeshjet kundër PSG, në edicionin aktual, që shënon. Askush nuk ka një “armë” të tillë. Nëse vazhdon në këtë nivel, dhe nuk ka asnjë tregues se nuk do të jetë kështu, Real Madridi e fillon me një avantazh, që mund të jetë përfundimtar.
Modriç dhe meritokraci: Me kroatin e rikuperuar dhe trajnerin Zidane, që nuk njeh asnjë privilegje të privilegjuar, nuk ka asnjë arsye të dyshosh për lojën e mirë të “Los Blancos”. “Janë edhe katër ndeshje të mbetura”, – ishte mesazhi që doli nga dhoma e zhveshjes, pas eliminimit të PSG-së. Puna e stafit, besimi në vetvete, mjaft yje dhe atmosfera, e bëjnë të veçantë Real madridin, me bonuse ekstra për ta mbrojtur kuorën e kampionit të Europës. Nëse do ta shkruajë për herë të tretë me radhë emrin në këtë kompeticion, si fitues, skuadra e Zidanes do të vazhdojë të bëjë histori në kontinent.
Messi: Duke pasur lojtarin më të mirë në botë në radhët tuaja, gjithmonë konsideroheni favorit për të fituar çdo gjë. Nëse edhe më lart, siç u pa kundër Chelsea, argjentinasi shfaqet si lojtari kyç, kjo Barcelonë është në gjendje të mundë çdo kundërshtar që i del përpara.
Muri: Skuadra katalanase ka një mur soliditeti në mbrojtje, çka ka qenë prioritet për trajnerin Valverde që nga dita e parë. Duhet të vuash shumë për t’i shënuar një gol kësaj Barçe. Ajo ka pësuar vetëm 22 gola në 46 ndeshjet e luajtura deri më sot, teksa pesë prej tyre ishin në Super Cup të Spanjës. Nëse e kufizojmë veten në Ligën e Kampionëve, katalanasit kanë shënuar vetëm dy gola deri tani.
Faktori “Liga”: Barça ka një avantazh pikësh në krye të La Liga-s, që do ta lejojë trajnerin Valverde të “japë licenca të caktuara”, kur bëhet fjalë për formimin e formacionit të skuadrës në kampionat, gjatë javëve kur do të luajë edhe në Champions. Kjo do të thotë se mund të bëjë ndryshime, rotacione, kur kalendari të forcohet.
Vula e Pep: Stili i Guardiolës është vendosur plotësisht në lojën e Manchester City, pas një sezoni të parë të bardhë (pa trofe) në Angli. Dhe ai e ka bërë këtë me disiplinë taktike (presion të lartë, kur kërkohet), duke fituar bindshëm (vetëm një ndeshje e humbur në Premier League) dhe plot shkëlqim (është ekipi që ka luajtur më së miri në Europë).
Hierarkia dhe yjet: Stili i lojës së Pep Guardiolës ka qenë kristalizuar nga lojtarët, të cilët, në të gjitha rastet, janë rritur këtë sezon. Kjo identifikohet më së miri te De Bruyne, asistuesi më i mirë, te Kun Aguero, që ka shënuar 21 gola në Premier League, apo te Sané, me diagonalet e tij. Në qendër të mbrojtjes nuk mbetet pas Otamendi, që po përgjigjet si duhet në momentin më të mirë të karrierës së tij. Nëse shtohet një portier i saktë, si Ederson, apo David Silva e Fernandinho, pa harruar dy anët mjaft të mira, Walker dhe Mendy…, kemi të bëjmë me një formacion të mëdhenjsh.
Shumëllojshmëria e njëmbëdhjetëshes: Ky Manchester City është projektuar për të luajtur bukur dhe fituar, por di ta bëjë këtë edhe me kundërsulm, falë shpejtësisë së Sterling dhe Sane. “Qytetarët” dinë si të bëjnë një tranzicion të shpejtë të lojës, nëse ndeshja e kërkon atë. Është e vërtetë se stoli nuk është i madh, por Guardiola ka të paktën 14 lojtarë të suksesshëm. Një kandidat i fortë në Champions.
Gjithmonë një kandidat: Juventusi, siç ndodh me Real Madridin, Barcelonën, Manchester Unitedin, apo Bayern Munich, synon t’i fitojë të gjithë titujt e mundshëm sezonalë. Përtej modelit që mund të ketë, formës së lojtarëve, apo imazhit që ata lënë në fushën e gjelbër, ekipi kampion italian ka në ADN e vet paraqitje nga më mbresëlënëset në kontinent. “Zonja e Vjetër” nuk është bërë në një ditë dhe historia, gjithashtu, luan shumë rol në këtë kompeticion.
Asnjëherë kandidat: Është e vërtetë se skuadra që drejton Allegri mund të meritonte një fat më të keq kundër Tottenhamit, duke parë se si anglezët shënuan dy herë në Torino dhe e kishin një gjysmëkualifikimi në xhep, por para kohe. Bardhezinjtë treguan karakterin e tyre dhe kaluan në çerekfinale. Me vetëm tri minuta lojë, ato përfunduan si një nga ekipet më të mira të futbollit në Champions, kështu që me një përmirësim të vogël, Juventusi shfaqet një kandidat i qartë për ta fituar titullin në Kiev.
Jo vetëm Dybala: Së fundi, është e vërtetë se Dybala është në një nivel nën Messin apo Ronaldon, por nuk ka asnjë dyshim se argjentinasi është thirrur të jetë një nga zëvendësuesit për të dy yjet e La Liga-s. Jo më kot i është besuar “10” nga Juventusi dhe, me lojtarë si Pjanic, Douglas Costa apo Marchisio, ai mund të jetë i aftë për çdo gjë. Përveç kësaj, ai do të ketë ndihmën e Higuain, një tip që provokon mendime për të gjitha shijet, por që në 1/8 finale la vulën e tij me tre gola dhe një asist.
Liga e fituar dhe në formë: Regjistruesi i avullit gjerman thith argumente të rënda, që e bëjnë skuadrën e njohur gjermane një konkurrente serioze për të fituar Champions-in e gjashtë. I kualifikuar për në gjysmëfinalet e “DFB Pokal” dhe një hap larg nga rikonfirmimi si kampion në Gjermani, Bayern Munick duket i joshur nga “tripleta”, sukses i realizuar në vitin 2013. Kjo bëhet më e besueshme, nëse kihet parasysh se bavarezët drejtohen nga njeriu, që i zgjoi në tetor gjigantët e Bundesligës nga gjumi. Që nga kthimi i Jupp Heynckes, Bayern Munich ka humbur vetëm një ndeshje në gjashtë muaj.
Skuadër kameleonike: Me Javi Martínez mbrapa, në shpinën mbrojtëse, skuadra gjermane e ka zgjidhur epërsinë e saj të dobët në sezonin e kaluar, si dhe tranzicionin e sulmeve. Nëse keni gjetur forcën në mbrojtje, mesfusha ndihet mjaft komode, sidomos me profile të ndryshme lojtarësh, si Vidal, Thiago, Tolisso, James, Rudi. Kjo e lejuar trajnerin Heynckes të përshtatet për kontekste të shumta loje.
Yjet e vjetër: Pa Coman, që do të mungojë deri në fund të sezonit, për shkak të lëndimit, Robben dhe Ribery kanë bërë një hap përpara, për të rimarrë nivelin maksimal të tyre në takimet e fundit. Müller, inteligjenca gjermane e personifikuar, përsëri ka mprehur finalizimin, duke iu shtuar golave të Lewandowskit. Pa revolucione të mëdha taktike, Heynckes ka ndërtuar një Bayern të qëndrueshëm prapa, të gjithanshëm në mesfushë dhe tejet efektiv në sulm. Trajneri veteran gjerman e ktheu besimin në dhomat e zhveshjes dhe skuadra i është përgjigjur me 25 fitore në 27 ndeshje të luajtura.
