Riadi, që do të thotë “kopshte”, hoqi rrënjët e Milanit. Të gjitha siguritë e një jete me Piolin, të shembura me forcë. A është kjo skuadra që fitoi titullin duke sulmuar Italinë? Të mërkurën ndali së vrapuari.
BESIMI — Xherri Kardinale reflekton nga Nju Jorku, ku ndoqi derbin. Natyrisht, pronari i “RedBird”-it nuk është i kënaqur me humbjen dhe me javën e kuqezinjve në tërësi. Gjithçka ka ndodhur erdhi si rrufe në qiell të hapur pas fitores në Salerno dhe 85 minuta lojë të shkëlqyer ndaj Romës.
Megjithatë, si njeri i sportit, ai e di se uljet dhe ngritjet nuk janë të pazakonta dhe i beson plotësisht aftësisë për të analizuar dhe zgjidhur problemet, për ta rikthyer Milanin në rrugën e virtytshme.
Një rrugë që të çonte te titulli, por tani duket e braktisur. Me pak fjalë, Kardinale i beson grupit të tij të punës dhe nuk shtyp butonin e panikut: deri më sot nuk ka ekstra-buxhete për merkaton dhe natyrisht Stefano Pioli nuk diskutohet. Milani, megjithatë, nuk mund të jetë ky. Ekipi duhet të reagojë shpejt.
NGJITJA OSE RRËSHQITJE – Kalendari nuk ndihmon “Djallin”. Transferta me Lacion të martën, Milan-Sasuolo të dielën, derbi i kampionatit më 5 shkurt, më pas sfida me makthin Torino dhe, në ditën e Shën Valentinit, ndeshja e parë e 1/16-ës së Ligës së Kampionëve kundër Totenhemit.
Jo një muaj relaksi domethënë. Nga këto katër javë zjarri, Milani do të dalë i rigjeneruar ose i mposhtur: një rrugë e mesme, sot, duket e pamundur.
Pra, është mirë të sqarojmë se vendi i katërt do të jetë në mënyrë të pashmangshme kufiri midis një sezoni gri dhe një sezoni që minon një projekt… që do të ishte shumë më keq.
Kualifikimi në Champions është thelbësor për t’i dhënë vazhdimësi punës, për të mbështetur buxhetin me shpërblimet e UEFA-s dhe paratë e sponsorëve, për të bindur lojtarët të qëndrojnë në një mjedis konkurrues, në nivelin e klubeve më të mira në botë.
EKUILIBRI – Milani është i dyti sot me 9 pikë diferencë nga Napoli dhe +4 ndaj treshes Roma-Lacio-Atalanta, e cila ndjek me bindje. Nëse Pioli mbron vendin e tij në Champions – titulli aktualisht duket si një mirazh – ndoshta do të ketë ndryshime, por jo revolucione.
Nëse Milani nuk e ndryshon kursin dhe rrëshqet, megjithatë, do të ketë vendime të vështira për të marrë. Bilanci më delikat në këtë kuptim është me aspektin teknik, pra me Frederik Masaranë dhe mbi të gjitha Paolo Maldinin.
Dy drejtorët ndërtuan skuadrën e titullit (e vështirë, shumë e vështirë), por marrëveshja për rinovimin e tyre dyvjeçar ishte e tensionuar, e udhëhequr nga avokatët dhe jo nga dashuria reciproke.
Më 30 qershor u vendos një kufi: pronarët, si zakonisht, ruajtën atësinë e zgjedhjeve strategjike (caktimi i objektivave, përcaktimi i metodave të menaxhimit, krijimi i një buxheti), ndërsa Maldini fitoi autonominë e vendimmarrjes brenda perimetrit të vendosur nga “Elliott” fillimisht dhe “RedBird” më pas.
Megjithatë, vera e komplikoi çështjen sepse merkato zhgënjeu – De Ketelare për të pritur, por shumë zhgënjyes, Origi pothuajse asgjë, Adli praktikisht nuk u përdor kurrë – dhe la më shumë se disa pikëpyetje në ajër.
Maldini nuk i kishte “dy-tri blerjet e rëndësishme” që synonte, ndërkohë që klubi investoi mbi 40 milionë – shifër kjo më e lartë se ajo e konkurrentëve, nëse marrim parasysh balancën mes shpenzimeve dhe arkëtimeve. Në këtë aspekt, më shumë se kudo tjetër, do të shkruhet historia e Milanit 2023.
