Me golat nga goditjet e lira në tri ndeshje të njëpasnjëshme në La Liga, Lionel Messi ka dëshmuar në javët e fundit se është një mjeshtër i një prej arteve më të vështira të futbollit. Por, aftësia e tij për të shënuar gola nga “topa të vdekur” nuk është rastësi. Në vend të kësaj, është kulmi i viteve të ndriçimit të një arti, që e ka bërë atë “kërcënim vdekjeprurës” për portierët kundërshtarë. Në vitin 2005, Barcelona organizoi një “vitrinë” për yjet e rinj të “La Masia”. Formati ishte i thjeshtë: secili fëmijë do t’i thoshte kamerës “mos harroni emrin tim”. Disa me më shumë besim se të tjerët, duke treguar së pari aftësitë e tyre.
Një i ri argjentinas, me emrin Lionel Messi, e mbylli videon, duke e bërë tashmë debutimin e tij të parë në ekip vitin e kaluar. Messi u evidentua me një goditje të lirë spektakolare, prej nga topi fluturoi në cep të rrjetës. Për ironi, megjithatë, argjentinasi nuk ishte i njohur ende për aftësitë e tij. “Deri në atë moment nuk kishte marrë shumë goditje të lira në “La Masia”, – tha Roger Giribet, një ish-shok ekipi i Leos në sistemin e të rinjve të Barçës. – Victor Vazquez, i cili ishte i mahnitshëm, dhe Juanjo Clausi, që godiste më të majtën, ekzekutonin goditjet e lira. Messi, pothuajse kurrë”. Ish-shefi i “La Masia”, Albert Benaiges, shtoi se akademia e famshme e vjetër nuk i dha përparësi kësaj aftësie. “Ishte diçka që nuk e praktikuam, – tha mësuesi i vjetër i Messit. – Në Barcelonë kemi përdorur herë pas here stërvitje me goditje të lira me një mur përpara. Ne jepnim këshilla nga më të çuditshmet, por kjo nuk ishte pjesë e lojës, në të cilën ne kemi punuar në mënyrë të veçantë”.
Giribet zbuloi se të rinjtë e “La Masia” nganjëherë do të qëndronin prapa stërvitjes, për të punuar në specialitete të tyre të lira, nëse do të lejohej në fushë, por filozofia e sistemit të akademisë së Barçës u largua nga stërvitjet specifike në favor të futjes së një të kuptuarit natyror të lojës. Siç kujton Giribet, megjithatë, i riu argjentinas mori disa këshilla të dobishme: “Ne, dikur, iu tregonim lojtarëve se si ta vendosin topin, në mënyrë që të arrijnë goditjen e duhur. Mendoj se ishte ish-trajneri i Barcelonës B, tani në Universitetin e Kilit, Guillermo Hoyos, i cili na tha se duhej ta vendosnim topin me valvulën e ajrit në bar, në këtë mënyrë do ta bënim atë më lehtë pas goditjes”. Messi përthithte çdo mësim të ofruar, por talenti i tij ishte diçka ndryshe, një aftësi e lindur me topin. “Ndërkohë që Messi bënte gabime të ndryshme, kur erdhi te Barça, krahasuar me tani, nuk është diçka që ne e mësuam në “La Masia, – shpjegoi Benaiges. – Është tipar i natyrshëm i aftësisë së tij, të cilën e perfeksionoi vetëm. Përvoja e tij i ka shërbyer për mirë”.
Në të vërtetë, nuk ishte askush tjetër, përveç Diego Maradonës, i cili u mor me aftësitë e goditjes së lirë të Messit në nivelin e ardhshëm. Në shkurt të vitit 2009, në “Stade Velodrome” të Marseille, trajneri i atëhershëm i Argjentinës i kishte dhënë disa leksione pasuesit të tij se si të shkëlqente edhe në këtë “art”. Ndihmësi i Maradonës, Fernando Signorini kujtoi “La Nacionin” se, pas një sesioni të veçantë trajnimi, në të cilin Messi po përgatitej të largohej nga frustrimi, pasi humbi disa përpjekje për goditje të lirë, u kap nga trajneri i tij. “Pashë Diegon që po vinte, e mori për krah dhe i tha: Leo pak, Leo pak. Le ta bëjmë përsëri. Ishte si një mësues me nxënësin e tij, – tha Signorini. – Diego vazhdoi: Vendose topin këtu dhe më dëgjo: mos e hiq këmbën larg topit në mënyrë kaq të shpejtë, sepse përndryshe nuk do të realizosh çfarë do. Pastaj, Leo e goditi topin me këmbën e tij të majtë, drejt e në këndin e rrjetës, me fytyrën e Messit plot admirim”.
Që nga ai moment, Messi ka arritur vetëm ta mposhtë murin e kundërshtarit, të ngritur përballë tij në goditjet e lira. 13 vite kanë kaluar që kur u prezantua me atë goditje të parë të lirë, të parë në të gjithë botën, por Giribet e kujton atë sikur të ishte dje. “Gjithkush duhej të kishte dy ose tri tentime, përveç Messit, – qeshi ai. – Leo ishte i vetmi që e bënte atë qysh herën e parë, në 30 sekonda ai kishte mbaruar, madje edhe operatorët e kamerës ishin të impresionuar”.
