Më 12 shkurt Gentian Begeja vendosi të hynte mes flakëve për të pranuar një post që ndoshta askush nga kolegët e tij nuk do ta kishte guximin t’i thoshte “po”. Teuta ndodhej në pozicion kritik, dhe duhej dikush me zemër të fortë dhe i lidhur pas këtij klubi që ta nxirrte në dritë. Begeja e pranoi sfidën, duke vendosur interesin e ngjyrave të klubit, ku u rrit si futbollist, e më pas si trajner, përpara interesit personal të një dështimi që mund të dëmtonte karrierën e tij. Sot ajo zgjedhje e guximshme i ka dhënë të drejtë, megjithatë tekniku 44-vjeçar nuk kërkon të marrë medaljet e mirënjohjes, por me modesti i ndan meritat me të gjithë skuadrën.
“Kur erdhëm me stafin gjendja s’ka qenë e mirë psikologjikisht. Kemi punuar shumë dhe djemtë janë përgjigjur. E theksoj së merita është e ekipit. I them “bravo” skuadrës. Kemi patur luhatje, por e përgjithshmja është pozitive.”
Për ta kompletuar këte vepër, duhet fitorja ndaj Lushnjës, skuadër që në këtë edicion i ka krijuar jo pak probleme Teutës, për këtë arsye Begeja kërkon maksimumin e motivimit.
“Skuadra vjen pas fitoreve të merituara. Motivimi ndaj Lushnjës do të jetë maksimal. Mund të duket e lehtë, por kundërshtarët tanë kanë treguar që mund të të hapin punë.”
Tekniku i “Djemve të Detit” pranon se është paradoksale që të ketë kaq shumë diferencë në numra: sulmi i tretë më i mirë dhe mbrojtja e dytë më e dobët. Kritika e trajnerit bie mbi gabimet e evitueshme, që janë kryer në sfida të veçanta.
“Është paradoks, kemi sulmin e tretë më të mirë, por edhe mbrojtjen e dytë më të dobët. Edhe natyra ime ofensive ka ndikuar. Kemi rregulluar ekuilibrin në skuadër. Kemi marrë gola për faj të grupit dhe për gabime amatoreske.”
Kontrata e Begejës përfundon në fund të sezonit. E ardhmja është ende mister dhe vetë trajneri me ndjenjën e dëtyrës që ka marrë përsipër mendon vetëm për mbijetesën e skuadrës durrsake.
“Nuk është tema e momentit. Jam profesionist. E rëndësishme është që të mbijetojë Teuta, pastaj drejtuesit vendosin.”