Në Nigeri, me praninë kostante të fondamentalisëve islamikë të Boko Haram është vështirë që të jetosh në paqe nëse ndjek dhe praktikon besimin e krishterë, sidomos nëse – si prindërit e Victor Moses – mban edhe mesha në qytetin tënd, i vetëdijshëm që terroristët do të të ndjekin gjatë. E megjithatë, nuk e mendon më të keqen.
Austin Moses ishte një pastor i krishterë, i lindur dhe i njohur në Kaduna. E ëma Josephine e ndihmonte në detyrën e tij. Dy shënjestra të dukshme në radarët e atentatorëve, që ende në ditët e sotme përdorin sulme me bomba.
Ishte viti 2002 dhe ato terroristë “trokitën” në dyert e shtëpisë Moses. I vogli Victor po luante në rrugë futboll me shokët. Ashtu si çdo ditë.
Kur u kthye gjeti policinë dhe një masakër të vërtetë. Familja e tij nuk ekzistonte më. Disa terroristë ia kishin marrë. Pasi kaloi disa ditë i fshehur në shtëpinë e disa miqve, ashtu si vetë futbollisti do të rrëfejë, vendosën ta dërgonin në Londër ku disa familjarë – që ishin arratisur nga fondamentalizmi – e prisnin për t’i dhënë një jetë më të sigurtë.
Ishte vetëm 12 vjeç, por mban mend gjithçka. Ai që njeh mirë kryeqytetin anglez e di mirë se në Kroidon mbretëron Crystal Palace, skuadër perfekte për të rritur një të ri me shpresa, por me të kaluar të errët si nigerian. Pas shtatë vitesh në Akademinë e “shqiponjave”, nga momenti i kalimit te Ëigan, pas dy sezonesh të shkëlqyera, vjen thirrja e Chelseat.
Pjesa tjetër, një histori që tashmë dimë. Europa League në vitin e parë, si protagonist, më pas tre vite në huazim dhe 60 ndeshje: mirë te Liverpool, më mirë te Stoke City dhe gjithmonë në rradhë të parë te Ëest Ham, skuadra e fundit përpara kthimit për të bindur Antonio Conten që ta mbajë te blutë.
Për t’i rezistuar goditjeve të jetës, Victor Mosesit i është dashur të shtrëngojë dhëmbët, të rimarrë veten nga tronditja përpara se të bëjë vend në futbollin e madh. Sigurisht, nuk është ndonjë yll i madh, por të paktën realizoi ëndrrën e tij. Nga rrugët në Stamford Bridge, nga një masakër te një jetë e re, nga talenti i fshehur te një futbollist i afirmuar.
“Kudo që ndodhen tani, besoj se janë krenar për mua! Topi më shpëtoi dy herë!”
