Gjykata e Lartë Spanjolle konfirmoi të premten kompetencën e saj për të gjykuar rastin e nënshkrimit të brazilianit Neymar da Silva, duke hedhur poshtë përpjekjen e fundit nga ish-lojtari i Barcelonës për të shmangur gjyqin për akuza të mashtrimit dhe korrupsionit.
Dy vendime të bëra publike të premten nga Dhoma Penale e Gjykatës së Lartë kanë hedhur poshtë ankesat e paraqitura nga familja e lojtarit dhe kompania “N & N Consultoria Esportiva dhe Empresarial”, e cila e njeh si juridiksionin e vet për ta përfaqësuar këtë rast.
Përveç lojtarit do të gjykohen prindërit e tij dhe ata që ishin presidentët e Barcelonës dhe Santos, Sandro Rosell dhe Odilo Rodriguez, respektivisht. Dyshimet janë mbi pjesëmarrjen e secilës palë në parregullsi financiare për të rritur koston e transferimit të Neymar te Barcelona deri në 83 milionë euro.
Transferimi më i shtrenjtë në historinë e futbollit (222 milionë euro, nga Barça te PSG), përballet me krimet e pretenduara të mashtrimit financiar dhe korrupsionit privat. Rasti “Neymar 2” i referohet pretendimit që kompania braziliane DIS ka ngritur kundër Barcelonës, Sandro Rosell, Josep Maria Bartomeu, Santosit, lojtarit dhe babait të tij për mashtrim të dyshuar në shitjen e Neymar te katalanasit.
DIS, një kompani që ka në pronësi 40 për qind të të drejtave federative të lojtarit, pretendon se ka pasur një marrëveshje mes të gjitha palëve për të rënë dakord me një çmim transferimi më poshtë tregut dhe në këtë mënyrë janë minimizuar fitimet e saj. DIS pretendon se shuma totale që kushton operacioni i transferimit te Barcelona ka kushtuar më shumë, jo vetëm 53 milionë euro të deklaruara nga klubet.
Po cilat janë implikimet spanjolle në këtë rast? Prokuroria argumenton se, pavarësisht kryerjes së dy krimeve financiare jashtë vendit, në të njëjtën kohë autoritetet spanjolle janë të përfshira, duke iu referuar ish-presidentit të Barcelonës, Sandro Rosell, që tashmë ndodhet në burg, dhe shefit të tanishëm ekzekutiv të Barcelonës, Josep Maria Bartomeu.
Përveç kësaj, Prokuroria argumenton se nuk mund të ketë kufij sjellja aktive e korrupsionit, që ofron përparësi të panevojshme. Që Barcelona ka kryer korrupsion pasiv e pranon vetë Neymar, sepse e ka paditur në gjykatë për mosshlyerje të një klauzole të kontratës së fundit.
“Palët janë të paditur për një vepër të vetme të korrupsionit në biznes, e cila duhet të gjykohet në një proces të vetëm, si një fakt i vetëm. Askush nuk do të mbetet jashtë gjykimit, sepse janë pjesë shumë të rëndësishme të çështjes penale. Nuk vlen në këtë rast mosndëshkimi në bazë të mungesës së juridiksionit, duke pasur parasysh mungesën e tipicitetit të figurës në ligjin penal të Brazilit, sipas vetë apeluesve”, – thotë organi i akuzës.
Sipas këtij të fundit, “në mënyrë të ngjashme, marrëdhëniet mes dy krimeve si biznes ligjor, si dhe mjetet e operacionit të pjesëmarrësve të ndryshëm në çështjen penale, kishin një qëllim të vetëm, për të siguruar nënshkrimin e lojtarit”.
Për këtë qëllim, pas negociatave të mbajtura me klubin e Santosit, të cilit Neymar i përkiste në atë kohë, u mbajtën bisedime edhe me babain e lojtarit dhe shoqërinë “N & N”, me qëllim për të shmangur pagesën e të drejtave federative. Këto të fundit korrespondonin si me atë klub, ashtu edhe me subjektin e dëmtuar.
Kësisoji, nënshkrimi është siguruar pa pasur nevojë konkurrimi me klubet e tjera, që ishin të interesuara për marrjen e Neymar, duke rënë dakord nëpërmjet kompanisë “N & N” (e krijuar nga prindërit për këtë qëllim) për pagesën e diskutueshme të një shume 40.000.000 euro, pa taksa. Së fundi, Prokuroria kujton se ish-lojtari i Barçës u vendos në Spanjë dhe iu nënshtrua parimeve të territorialitetit dhe personalitetit aktiv.
