Shënon si sulmues. Shënon si asnjë anësor tjetër në 5 ligat më të mira evropiane. Achraf Hakimi është gjithnjë e më shumë njeriu plus në një Inter që vazhdon të udhëtojë me rrymë alternative, i paaftë për të shprehur 100% potencialin e tij dhe i ngadalësuar në ritmin e tij edhe nga menaxhimi i çuditshëm i Antonio Conte me zëvendësimet gjatë ndeshjes.
Dje, për të justifikuar largimin e lojtarit maroken nga skena – i cili me të majtën e tij fantastike në udhëkryq po përcaktonte ndeshjen kundër Romës – deklaroi: “Ai kishte mungesë energjie, po humbte disa pasime dhe disa topa. Ishte ndeshja e tij e tretë në 7 ditë”.
Një shpjegim që nuk është shumë bindës, sepse kishin mbetur vetëm 8 minuta deri në fund të ndeshjes dhe sepse hyrja e zëvendësuesit të tij, Kolarov, uli më tej qendrën e gravitetit të zikaltërve dhe lejoi kundërshtarët të gjenin një mënyrë për të shtyrë një krah, deri në atë moment toka e pushtuar nga ish-ylli i Borussia Dortmund.
SI MAICON – Shumë e rëndësishme në këtë fazë të sezonit, me ato përplasje të drejtpërdrejta që, sipas vetë Contes, do të përcaktojnë ambiciet e vërteta të Interit, është e pamundur ta trajtosh atë si të tjerët.
Ishte nga koha e një prej protagonistëve të Tripletës, braziliani Maicon, që skuadra e Interit nuk mund të kishte një armë kaq vdekjeprurëse në krah.
Hakimi tashmë ka shënuar 6 gola, të cilave duhet t’i shtohen 4 asistime: për shkëputje, anësori i djathtë më i mirë në Serie A.
Ai tashmë ka mundur rekordin e tij të mëparshëm për gola në një kampionat të vetëm – ai ishte ndalur në 5 në sezonin e fundit në Gjermani – dhe duket se po rritet vazhdimisht për sa i përket gjendjes atletike dhe bindjes.
KRAHASIMI ME THEO – Atëherë pse ta heqësh nga fusha për ta shpëtuar vetëm disa minuta dhe duke marrë parasysh që gjatë javës, falë ndeshjes së Coppa Italia me Fiorentina, ai me siguri do të kishte pasur mundësinë të merrte frymë dhe të mbërrinte mirë i përgatitur për atë që pritej sfidë kundër Juventusit të dielën e ardhshme?
Në anën tjetër, Theo Hernandez mbahet gjithmonë në fushë dhe shpesh provon vendimtar me përshpejtimet e tij kur kundërshtari është më pak i shkëlqyer në aspektin fizik.
Pioli madje nuk e heq as edhe kur janë minutat e fundit për këtë arsye.
